First World, Third World

بیش از یک میلیارد نفر هنوز در فقر مطلق زندگی می کنند. کمک‌های بین‌المللی و ارگان‌های آن مانند بانک جهانی، فقط می‌توانند موفقیت محدودی داشته باشند. در واقع، در برخی از نقاط جهان، به ویژه آفریقا، آنها باید شکست خود را بپذیرند. ویلیام ریری با صداقت بی رحمانه سوابق کمک های بین المللی را تحلیل می کند و در عین حال با اهداف آن همدردی می کند. کمک ها اغلب اثرات نامطلوب و مضری داشته است. احتمالاً اساسی ترین شکست آن تضعیف عملکرد اقتصاد بازار بوده است که بهترین امید را برای رشد سریع و کاهش فقر ارائه می دهد. راری استدلال می‌کند که باید فوراً مبنای فکری جدیدی برای کمک پیدا شود و وظیفه توسعه دوباره تعریف شود، و این کتاب محرک را با برخی پیشنهادات بدیع و تحریک‌آمیز به پایان برساند.

Over a billion people still live in abject poverty. International aid, and its organs such as the World Bank, can claim only limited success. Indeed, in some parts of the world, especially Africa, they must acknowledge failure. William Ryrie analyses the record of international aid with ruthless honesty, while sympathising with its objectives. Aid has often had perverse and harmful effects. Probably its most basic failure has been to undermine the working of the market economy, which offers the best hope of rapid growth and declining poverty. Ryrie argues that a new intellectual basis for aid must urgently be found and the development task redefined, concluding this stimulating book with some novel and provocative proposals.