Justiciability of Human Rights Law in Domestic Jurisdictions

این مجموعه از 16 مقاله توسط 19 مشارکت‌کننده، مفهوم عدالت‌پذیری داخلی را در طیف گسترده‌ای از موضوعات حقوق بشر، مانند سلامت، کرامت انسانی، عدالت کیفری، مالکیت و دموکراسی انتقالی زیر سوال می‌برد. نویسندگان تحلیل‌های انتقادی از تعدادی چارچوب حقوق ارائه می‌دهند که با جزئیات قابل توجهی بر کشورهای خاص (مانند لیبی، کلمبیا، ایرلند، بریتانیا، ایرلند شمالی، آفریقای جنوبی، نیجریه، زیمبابوه، کنیا، هند) و مناطق (مانند اروپا) تمرکز می‌کنند. ، آفریقا) برای برجسته کردن چالش های مختلفی که همچنان مدافعان حقوق بشر و محققان را آزار می دهد. با انجام این کار، آنها برخی از تنش‌های اصلی را که هنوز در حوزه‌های قضایی در حال توسعه و توسعه یافته وجود دارد، از طریق طیف وسیعی از دیدگاه‌ها مشخص می‌کنند. این مقاله ها در مجموع مجموعه متنوعی از مضامین را ارائه می دهند که توسط یک «رشته طلایی» یکپارچه شده اند - همان تفاسیر داخلی که برای حمایت از حقوق بشر ارائه شده است. آنها سؤالاتی را مطرح می کنند که چگونه می توان چنین حقوقی را در سطح اجرای داخلی اساسی کرد و این پرسش را مطرح می کند که این حقوق تا چه حد می تواند یا حتی باید توسط دادگاه ها اجرا شود. تنش‌های بالقوه در رابطه بین حقوق بشر و حاکمیت قانون، بیشتر با موضوع اصلی دیگری زیر سؤال می‌رود: کرامت انسانی. یک معضل اساسی در رابطه با میزانی که "حق" کرامت می تواند به بهترین شکل توسط تصمیم گیرندگان داخلی ترویج، حمایت یا نظارت شود، بوجود می آید. مسائل مشابهی در چارچوب حمایت از حقوق بشری که به طور فزاینده ای تمایل دارند ملاحظات و منافع اجتماعی، سیاسی یا اقتصادی را درگیر کنند، آشکار است. در حالی که این استدلال‌ها غالباً اصولاً در قالب «حقوق» تنظیم می‌شوند، پیام جمعی که از این کتاب بیرون می‌آید این است که چنین حقوقی اغلب در واقع اساساً غیرقابل توجیه هستند. خوانندگان این متن ممکن است احساس کنند که مجبور خواهند شد با دقت و به طور کامل در مورد آنچه در مورد حقوق بشر به طور کلی به ما می گوید، و میزانی که چنین حقوقی واقعاً قابل قضاوت توسط دادگاه هستند، فکر کنند.

This collection of 16 essays by 19 contributors calls into question the notion of domestic justiciability across a wide range of human rights issues, such as health, human dignity, criminal justice, property and transitional democracy. The authors offer critical analyses of a number of rights frameworks, focusing in considerable detail upon specific countries (e.g. Libya, Colombia, Ireland, the United Kingdom, Northern Ireland, South Africa, Nigeria, Zimbabwe, Kenya, India) and regions (e.g. Europe, Africa) to highlight the various challenges which continue to vex human rights advocates and scholars. In doing so they pinpoint some of the major tensions that still exist within developing and developed jurisdictions, via a myriad range of perspectives. The essays collectively present a diverse assortment of themes unified by a single ‘golden thread’ – that of the domestic interpretations given to human rights protections. They raise questions as to how such rights might be made substantive at the level of domestic implementation, and query the extent to which these rights can, or even should, be enforced by the courts. The potential strains in the relationship between human rights and the rule of law, is further called into question by another central theme: that of human dignity. A fundamental dilemma arises in respect of the extent to which a ‘right’ to dignity can best be promoted, protected or monitored by domestic decision-makers. Similar issues are apparent within the context of the protection of those human rights which increasingly tend to engage social, political or economic considerations and interests. Whilst these arguments are often framed principally in terms of ‘rights,’ the collective message that emerges from this book is that such rights may often be, in fact, essentially non-justiciable. Readers of this text will perhaps feel compelled to reflect carefully and fully upon what it tells us about human rights law generally, and the extent to which such rights may be truly amenable to adjudication by the courts.