Estimating Fatality Rates for Earthquake Loss Models

این نسخه خطی فرآیندی را برای تخمین تلفات در ساختمان‌های فروریخته در اثر لرزش زمین در زلزله ارائه می‌کند. هدف از این تحقیق تکمیل تخمین تلفات زلزله فعلی با نرخ تلفات (درصد کشته‌شدگان) برای استفاده در مدل‌هایی است که بر اساس اطلاعات تجربی اخیر در مورد مرگ و میر ناشی از زلزله است. این سند به طور خاص پتانسیل کشندگی را برای ساکنان سازه های فروریخته بررسی می کند. در حالی که مدل‌سازی تلفات زلزله مسلماً از کمبود جمع‌آوری داده‌های پس از زلزله و دقت در ارزیابی این داده‌ها رنج می‌برد، زلزله‌های اخیر مانند ونچوان (چین) 2008 و کرایست‌چرچ (نیوزیلند) در سال 2011 برخی از یافته‌های مهم را آشکار کرده‌اند. تحت نظارت PAGER سازمان زمین شناسی ایالات متحده، داده های تجربی مرگ و میر مربوط به ریزش ساختمان ها در اثر زمین لرزه های مهم در 40 سال گذشته به طور کامل مورد بررسی قرار گرفته است. از طریق بررسی های دقیق ریزش های مرگبار ساختمان ها و کاهش حجم در این ساختمان ها، سرنخ های مهم مربوط به پتانسیل کشندگی مکانیسم های مختلف خرابی انواع ساختمان های مدرن و قدیمی جهانی پیدا شد. شواهد جمع‌آوری‌شده مبنای استخراج مجموعه‌ای از نرخ‌های مرگ‌ومیر برای استفاده در مدل‌های خسارت را تشکیل می‌دهد. مجموعه نرخ های مبتنی بر قضاوت برای 31 نوع ساختمان جهانی است. این پیشرفت قابل توجه در مدل‌سازی تلفات، وضوح و کیفیت داده‌های موجود، مفروضات مهم ساخته‌شده، و استخراج نهایی نرخ مرگ و میر در اینجا مورد بحث قرار می‌گیرد.

این سند به تلاش‌های جهانی برای ایجاد روشی برای تخمین تلفات احتمالی زمین‌لرزه بسیار سریع پس از وقوع زلزله کمک می‌کند. نرخ تلفات پیشنهادی در اینجا می‌تواند مستقیماً در مدل‌های برآورد تلفات زلزله گنجانده شود، جایی که تلفات ناشی از فروریختن انواع مختلف ساختمان‌ها است.

This manuscript sets out a process for estimating fatalities in collapsed buildings due to ground shaking in an earthquake. The aim of this research is to supplement current earthquake loss estimation with fatality rates (percentage of occupants killed) for use in models which are based on recent empirical information on deaths from earthquakes. This document specifically explores the lethality potential to occupants of collapsed structures. Whilst earthquake casualty modeling has admittedly suffered from a lack of post-earthquake collection of data and rigour in assessing these data, recent earthquakes such as 2008 Wenchuan (China) and 2011 Christchurch (New Zealand) have brought to light some important findings. Under the auspices of US Geological Survey’s PAGER, empirical fatality data related to collapses of buildings from significant earthquakes in the past 40 years have been thoroughly examined. Through detailed investigations of fatal building collapses and the volume reductions within these buildings, important clues related to the lethality potential of different failure mechanisms of global modern and older construction types were found. The gathered evidence forms the basis of the derivation of a set of fatality rates for use in loss models. The set of judgment-based rates are for 31 global building types. This significant advancement in casualty modeling, the resolutions and quality of available data, the important assumptions made, and the final derivation of fatality rates are discussed here.

This document contributes to global efforts to develop a way of estimating probable earthquake fatalities very rapidly after an earthquake has taken place. The fatality rates proposed here can be incorporated directly into earthquake loss estimation models where fatalities are derived from collapses of different types of buildings.