What's Left?: How Liberals Lost Their Way

از صدای بسیار دوست‌داشتنی، شوخ‌آمیز و خشم‌آمیز روزنامه‌نگار نیک کوهن، کالبد شکافی قدرتمند و بی‌احترامی از عذاب‌ها، حماقت‌ها و سازش‌های جریان اصلی تفکر لیبرال.

نیک کوهن از جناح چپ می‌آید. مادرش در حالی که بزرگ می‌شد، قفسه‌های سوپرمارکت‌ها را برای یافتن مرکبات معتبر از نظر سیاسی و ناامیدی جستجو می‌کرد. وقتی در سن 13 سالگی متوجه شد که معلم انگلیسی مهربان و متفکرش به محافظه‌کار رأی داده است، تقریباً از روی صندلی بیفتد: "برای خوب بودن، باید در سمت چپ باشی."

امروز. او کمتر گیج نیست. وقتی به اطرافش نگاه می کند، پس از حمله به عراق، جامعه ای از لیبرال های چپ را می بیند که روی سرشان ایستاده اند. چرا عذرخواهی برای اسلام مبارزی که طرفدار هر چیزی است که چپ لیبرال با آن مخالف است، از سوی بخشی از چپ سرچشمه می‌گیرد؟ پس از جنگ های آمریکا و انگلیس در بوسنی و کوزوو علیه پاکسازان قومی اسلوبودان میلوسویچ، چرا مردان و زنان چپ وجود اردوگاه های کار اجباری صرب ها را انکار می کردند؟ چرا فلسطین دلیلی برای چپ لیبرال است، اما برای مثال، چین، سودان، زیمبابوه یا کره شمالی نه؟ چرا کسانی که می گویند از آرمان فلسطین حمایت می کنند نمی توانند به شما بگویند که دوست دارند چه نوع فلسطینی را ببینند؟ پس از حملات 11 سپتامبر در نیویورک و واشنگتن، چرا احتمال داشتید که توطئه شوم یهودیان سیاست خارجی آمریکا یا بریتانیا را در یک مجله ادبی لیبرال کنترل کند، به اندازه یک پارچه نئونازی؟ به راحتی می توان فهمید که چپ با چه چیزی می جنگد - شرارت های بوش و شرکت ها - اما آنها برای چه چیزی و مهمتر از آن، برای چه کسی می جنگند؟

هنگامی که او به حماقت های چپ سفر می کند، نیک. کوهن از ما می‌خواهد که در این دوران سردرگم و گیج‌کننده معنای لیبرال بودن را بازنگری کنیم. او با طنز خشم آلود سوئیفت، ارزش‌های دموکراسی و همبستگی را که جنبش علیه فاشیسم را متحد کرده بود، پس می‌گیرد و می‌پرسد: چه مانده است؟

From the much-loved, witty and excoriating voice of journalist Nick Cohen, a powerful and irreverent dissection of the agonies, idiocies and compromises of mainstream liberal thought.

Nick Cohen comes from the Left. While growing up, his mother would search the supermarket shelves for politically reputable citrus fruit and despair. When, at the age of 13, he found out that his kind and thoughtful English teacher voted Conservative, he nearly fell off his chair: 'To be good, you had to be on the Left.'

Today he's no less confused. When he looks around him, in the aftermath of the invasion of Iraq, he sees a community of Left-leaning liberals standing on their heads. Why is it that apologies for a militant Islam that stands for everything the liberal-Left is against come from a section of the Left? After the American and British wars in Bosnia and Kosovo against Slobodan Milosevic's ethnic cleansers, why were men and women of the Left denying the existence of Serb concentration camps? Why is Palestine a cause for the liberal-Left, but not, for instance, China, the Sudan, Zimbabwe or North Korea? Why can't those who say they support the Palestinian cause tell you what type of Palestine they would like to see? After the 9/11 attacks on New York and Washington why were you as likely to read that a sinister conspiracy of Jews controlled American or British foreign policy in a liberal literary journal as in a neo-Nazi rag? It's easy to know what the Left is fighting against – the evils of Bush and corporations – but what and, more to the point, who are they fighting for?

As he tours the follies of the Left, Nick Cohen asks us to reconsider what it means to be liberal in this confused and topsy-turvy time. With the angry satire of Swift, he reclaims the values of democracy and solidarity that united the movement against fascism, and asks: What's Left?