No Stone Unturned: Greek Inscriptions and Septuagint Vocabulary

برای درک متن یونانی کتاب مقدس، اهمیت اکتشافات پاپیروس ها در اوایل قرن بیستم شناخته شد، در حالی که کتیبه ها در مقایسه ناشناخته باقی ماندند. پژوهشگرانی که قصد داشتند توجه خود را به کتیبه‌ها معطوف کنند، با کار بر روی پاپیروس‌ها و با این اعتقاد که نتایج بزرگ‌تری از این کتیبه‌ها حاصل می‌شود، به تأخیر افتادند. در نتیجه، تمرکز بی مورد روی پاپیروس ها قرار گرفته است، و کلمات یونانی کتاب مقدس فقط از دریچه آنها دیده می شوند، که منجر به این استنباط می شود که یونانی به طور خاص مصری و بومی است. این جلد با نشان دادن اینکه چگونه کتیبه‌هایی که از منطقه جغرافیایی وسیع‌تری نسبت به پاپیروس‌ها می‌آیند و حاوی دامنه وسیع‌تری از فهرست‌ها هستند، منبعی هستند که نباید دست نخورده باقی بمانند، تمرکز بر کلمات Septuagint را گسترش می‌دهد.

این کار وضعیت کنونی مطالعه واژگان Septuagint را توضیح می‌دهد و نقش‌های رقابتی پاپیروس‌ها و کتیبه‌ها را در تفسیر آن، از جمله محدودیت‌های تمرکز صرف بر پاپیروس، تشریح می‌کند. مسائل عملی برای یک محقق کتاب مقدس در برخورد با کتیبه ها ارائه شده است و برای کسانی که مایل به کشف بیشتر منابع هستند راهنمایی هایی ارائه شده است. در نهایت، مثال‌هایی از این که چگونه کتیبه‌ها می‌توانند درک ما از واژگان Septuagint را روشن کنند، و در نتیجه موقعیت اجتماعی-تاریخی Septuagint را مشخص می‌کنند، گردآوری شده‌اند. خاستگاه واژه‌های ظاهراً جدید در Septuagint، عملکرد معنایی و دستوری کلمات، و توزیع و ثبت جغرافیایی، همگی نیاز به بررسی بیشتر در این زمینه را نشان می‌دهند.

For understanding biblical Greek in context, the importance of the discoveries of papyri was recognized early in the twentieth century, while inscriptions by comparison were left unexplored. Those scholars who had intended to turn their attention to the inscriptions were delayed by their work on the papyri and by the conviction that the greater results would come from these. As a result, undue focus has been placed on papyri, and biblical Greek words have been viewed only through their lens, leading to the inference that the Greek is specifically Egyptian and vernacular. This volume widens the focus on Septuagint words by demonstrating how the inscriptions, coming from a broader geographical region than papyri and containing a wider range of registers, are a source that should not remain untouched.

This work explains the current state of the study of Septuagint vocabulary and outlines the competing roles of papyri and inscriptions in its interpretation, including the limitations of focussing solely on papyri. The practical issues for a biblical scholar in dealing with inscriptions are presented and some guidance is given for those wishing to explore the resources further. Finally, examples are drawn together of how inscriptions can illuminate our understanding of Septuagint vocabulary, and thereby inform the socio-historical position of the Septuagint. The origins of apparently new words in the Septuagint, the semantic and grammatical function of words, and the geographical distribution and register all demonstrate the need for further investigation into this field.