دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Jerzy Pilch
سری:
ناشر:
سال نشر: 0
تعداد صفحات: 688
زبان: Polish
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Dziennik به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مجله نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
یکی از برجستهترین و پرخوانندهترین نویسندگان معاصر لهستانی، سرانجام پرونده کامل دفتر خاطرات خود را که در چند سال گذشته نگه داشته بود، فاش کرد (او آن را در بخشهای بزرگ در «پرزکروی» منتشر کرد.\r\n او که به خاطر رمانهای جسورانهاش، لذتبخش بهعنوان نویسنده درامها و فیلمنامهها، که بهعنوان یک ستوننویس بسیار خوانده میشود، شناخته میشود، این بار خود را بهعنوان یک خاطرهنویس به معنای دقیق نشان میدهد.\r\n اینها یادداشتهایی از زندگی روزمره بیاهمیت نیستند، نه فهرستی از بیماریها و بیماریها (اگرچه ما سابقهای از اتاق انتظار متخصص مغز و اعصاب خواهیم یافت)، نه فهرستی از جوایز و تزیینات. هیچ خود تحلیلی طاقت فرسا و ساختگی و گلایه های دائمی در مورد جهان و همنوعان وجود ندارد که اغلب می توان آن را در یادداشت های روزانه اخیراً منتشر شده نویسندگان مشهور یافت.\r\n البته، مسیرهای روزانه Hoza و Krucza به Plac Trzech Krzyży وجود دارد، خواندن روزنامه وجود دارد، سوابق ملاقات با خوانندگان یا دوستان وجود دارد (پیلچ می داند چگونه به وقایع حتی نامحسوس عمق دهد: \"یک سال پس از تولد مسیح، 1990 و دوم، گرمای فوقالعاده ماه مه نه در میدان بازار و نه در Kanonicza؛ با Hanula، Paweł Huelle و Antek Libera برخی را با قهرمانی حمل میکردیم، زیرا از دستمزد در «Tygodnik Powszechny» بستههایی خریدیم. از چوب ها و بطری های شراب، زندگی ابدی بود\").\r\n کتاب خاطرات پیلچ مانند رمان های او خوانده می شود. این روایتی است که در آن آدام مالیز و خواندن کتاب مقدس، \"آواتار\" و جویس، مادر و پدر، کراکوف و ورشو، کاتولیک ها و انجیلی ها و البته فوتبال را خواهیم یافت. همچنین در اینجا تصحیحات صادقانه سوء تفاهماتی را خواهیم یافت که سالها در اطراف نویسنده رشد کرده است: \"سالها آرزو داشتم که یک مقام ادبی باشم و چهره بداخلاق یک پسر بازی، یک ضیافت و خدا می داند که چه کسی را بزرگ کردم.\"\r\n اعترافات خلع سلاح کننده ای در \"دزینیک\" وجود دارد: \"من می دانم که یک هوادار واقعی هر چه باشد در کنار باشگاه خود می ایستد. با این حال به این نتیجه می رسم که سرسختی ایستادن در کنار کراکویا لجبازی یک احمق است. من برای پشتکار شاید نجیبانه اما روانپزشکی خیلی پیر هستم.\r\n طبق معمول Pilch - نگاهی تازه، پر جنب و جوش و جسورانه به جهان، کنایه، فاصله اما همچنین تعهد داغ و سازش ناپذیر، مسائل امروز و مسائل نهایی. و طبق معمول با Pilch - لذت خواندن فریبنده.
Jeden z najwybitniejszych i najpoczytniejszych współczesnych pisarzy polskich ujawnia wreszcie pełny zapis swojego dziennika, który prowadził przez ostatnie lata (w dużych fragmentach publikował go w „Przekroju“). Znany z brawurowo poprowadzonych powieści, zachwycający jako autor dramatów i scenariuszy, powszechnie czytany jako felietonista, tym razem pokazuje się nam jako memuarysta w sensie ścisłym. To nie zapiski z błahej codzienności, nie spis chorób i dolegliwości (choć znajdziemy zapis z poczekalni do neurologa), nie zestawienia wyróżnień i odznaczeń. Nie ma tu męczących i wydumanych autoanaliz i nieustającego narzekania na świat i bliźnich, co często można spotkać w ostatnio publikowanych dziennikach znanych pisarzy. Oczywiście są codzienne marszruty Hożą i Kruczą do placu Trzech Krzyży, jest lektura gazet, są zapisy spotkań z czytelnikami czy przyjaciółmi (nawet niepozornym wydarzeniom Pilch umie przydać głębi: “Rok po narodzeniu Chrystusa tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiąty i drugi, fantastyczny majowy upał nie tyle na rynku, co na Kanoniczej; z Hanulą, Pawłem Huelle i Antkiem Liberą taszczyliśmy jakieś z heroizmem, bo z pensji w „Tygodniku Powszechnym” kupione, opakowania paluszków i butelek wina, życie było wieczne”). „Dziennik“ Pilcha czyta się jak jego powieści. To narracja, w której znajdziemy Adama Małysza i lekturę Biblii, „Avatara“ i Joyce‘a, matkę i ojca, Kraków i Warszawę, katolików i ewangelików, w końcu, rzecz jasna, piłkę nożną. Znajdziemy tu też szczere sprostowania narastających latami wokół autora nieporozumień: “Całymi latami marzyłem o byciu literackim urzędnikiem, a przyrosła mi cyganeryjna gęba lekkoducha, bankietowicza i Bóg wie kogo”. Są w “Dzienniku” takie rozbrajające wyznania jak to: “Ja wiem, że prawdziwy kibic stoi przy swoim klubie bez względu na wszystko. Dochodzę jednak do wniosku, że upór stania przy Cracovii jest uporem debila. Za stary jestem na być może szlachetne, ale psychiatryczne wytrwałości”. Jak zwykle u Pilcha – świeże, zadziorne i odważne spojrzenie na świat, ironia, dystans ale i gorące, bezkompromisowe zaangażowanie, kwestie dnia dzisiejszego i kwestie ostateczne. I jak zwykle u Pilcha – zniewalająca przyjemność czytania.