Puzzling Identities

به عنوان یک مفهوم منطقی، هویت به یک چیز اشاره دارد. بنابراین، وینسنت دسکومب می‌پرسد، چرا ما معمولاً از «هویت» برای توصیف احساسات مرتبط با عضویت در تعدادی از جوامع مختلف استفاده می‌کنیم، همانطور که از هویت قومی و هویت مذهبی خود صحبت می‌کنیم؟ و چگونه می توانیم یک «هویت» را به بیش از یک فرد در یک گروه نسبت دهیم؟ در هویت های گیج کننده،یکی از چهره های برجسته در فلسفه فرانسه به دنبال پل زدن بین معنای منطقی هویت و مفهوم روانشناختی "خود بودن" است.

در کنار هم قرار دادن برداشت تحلیلی از هویت برگرفته از گوتلوب فرگه با درک روانی-اجتماعی ناشی از اریک اریکسون، دسکومب یک مفهوم دقیق فلسفی از هویت را با ایده‌های هویت جمعی که در گفتمان فرهنگی و سیاسی معاصر حیاتی شده‌اند، در تضاد قرار می‌دهد. او به بحث فلسفه یونان باستان در مورد عدم امکان تغییر برای یک فرد مادی باز می گردد. او با تمایز بین دیدگاه‌های بازتابی و بیانی «خود بودن»، پیوندهای بین هویت ذهنی و زندگی و دستاوردهای فرد را نشان می‌دهد. ما وابستگی عمیقی به جوامع خاصی ایجاد می کنیم که با آن خود را تعریف می کنیم. در عین حال، تبدیل شدن به خود به عنوان یک فرد مدرن مستلزم فرآیند جداسازی خود از محیط اجتماعی است. اینگونه است که گذر از بحران هویت در دوران بلوغ برای ما به مرحله ای عادی در زندگی بشر تبدیل شده است.

هویت های گیج کننده نشان می دهد که چرا یک فرد بیش از یک پاسخ به این مسئله دارد. سوال اساسی "من کی هستم؟"

As a logical concept, identity refers to one and the same thing. So why, Vincent Descombes asks, do we routinely use “identity” to describe the feelings associated with membership in a number of different communities, as when we speak of our ethnic identity and religious identity? And how can we ascribe the same “identity” to more than one individual in a group? In Puzzling Identities, one of the leading figures in French philosophy seeks to bridge the abyss between the logical meaning of identity and the psychological sense of “being oneself.”

Bringing together an analytic conception of identity derived from Gottlob Frege with a psychosocial understanding stemming from Erik Erikson, Descombes contrasts a rigorously philosophical notion of identity with ideas of collective identity that have become crucial in contemporary cultural and political discourse. He returns to an argument of ancient Greek philosophy about the impossibility of change for a material individual. Distinguishing between reflexive and expressive views of “being oneself,” he shows the connections between subjective identity and one’s life and achievements. We form profound attachments to the particular communities by which we define ourselves. At the same time, becoming oneself as a modern individual requires a process of disembedding oneself from one’s social milieu. This is how undergoing a crisis of identity while coming of age has become for us a normal stage in human life.

Puzzling Identities demonstrates why a person has more than one answer to the essential question “Who am I?”