Newton and the origin of civilization

تصحیح کرونولوژی پادشاهی های باستانی اسحاق نیوتن که در سال 1728، یک سال پس از مرگ این مرد بزرگ منتشر شد، طوفانی از بحث و جدل به راه انداخت. و دلیل خوبی دارد. این کتاب یک جدول زمانی به شدت اصلاح شده برای تمدن های باستانی ارائه می دهد که تاریخ یونان را پانصد سال و مصر را با یک هزار سال کاهش می دهد. نیوتن و خاستگاه تمدن این داستان را روایت می کند که چگونه یکی از مشهورترین چهره های تاریخ ریاضیات، اپتیک و مکانیک توانست روش های منحصر به فرد خود را در تفکر در مسائل تاریخ، الهیات و ... به کار گیرد. اسطوره‌شناسی، و اینکه چگونه ایده‌های رادیکال او غوغایی ایجاد کرد که در سراسر قرن هجدهم و پس از آن در محافل علمی اروپا طنین‌انداز شد.

جد بوخوالد و مردخای فینگولد شیوه‌ای را آشکار می‌کنند که نیوتن برای نزدیک به نیم قرن تلاش کرد تا با خواندن متون باستانی از دریچه نجوم، تاریخ جهانی را اصلاح کند و یک سیستم نظری فشرده برای تفسیر ایجاد کند. تکامل تمدن بر اساس پویایی جمعیت در سالهای اولیه نیوتن در کمبریج بود که او هسته روش منحصر به فرد خود را برای تولید و کار با دانش قابل اعتماد توسعه داد، که او با همان دقتی که در کار خود در فیزیک و ریاضیات آورده بود، آن را در مطالعه گذشته خود به کار برد. بوخوالد و فینگولد با تکیه بر مقالات منتشرنشده نیوتن و انبوهی از منابع اولیه دیگر، اسحاق نیوتن دانشمند منطقی را با نیوتن فیلسوف طبیعی، کیمیاگر، الهی‌دان و گاه‌شماری تاریخ باستان آشتی دادند.

Isaac Newton's Chronology of Ancient Kingdoms Amended, published in 1728, one year after the great man's death, unleashed a storm of controversy. And for good reason. The book presents a drastically revised timeline for ancient civilizations, contracting Greek history by five hundred years and Egypt's by a millennium. Newton and the Origin of Civilization tells the story of how one of the most celebrated figures in the history of mathematics, optics, and mechanics came to apply his unique ways of thinking to problems of history, theology, and mythology, and of how his radical ideas produced an uproar that reverberated in Europe's learned circles throughout the eighteenth century and beyond.

Jed Buchwald and Mordechai Feingold reveal the manner in which Newton strove for nearly half a century to rectify universal history by reading ancient texts through the lens of astronomy, and to create a tight theoretical system for interpreting the evolution of civilization on the basis of population dynamics. It was during Newton's earliest years at Cambridge that he developed the core of his singular method for generating and working with trustworthy knowledge, which he applied to his study of the past with the same rigor he brought to his work in physics and mathematics. Drawing extensively on Newton's unpublished papers and a host of other primary sources, Buchwald and Feingold reconcile Isaac Newton the rational scientist with Newton the natural philosopher, alchemist, theologian, and chronologist of ancient history.