Magnetotails in the Solar System

همه سیارات مغناطیسی شده در منظومه شمسی ما (عطارد، زمین، مشتری، زحل، اورانوس و نپتون) به شدت با باد خورشیدی تعامل دارند و دارای دم مغناطیسی خوبی هستند. نه تنها سیارات به شدت مغناطیسی شده دارای دم مغناطیسی هستند. مریخ و زهره هیچ میدان مغناطیسی ذاتی جهانی ندارند، اما دارای دم مغناطیسی القایی هستند. دنباله‌دارها دارای دم‌های مغناطیسی هستند که در اثر ریزش میدان مغناطیسی بین سیاره‌ای به وجود می‌آیند. در مورد ماهواره‌های سیاره‌ای (قمرها)، دم مغناطیسی به ناحیه بیداری پشت ماهواره در جریان باد خورشیدی یا مگنتوسفر سیاره مادر آن اشاره دارد. بزرگترین دم مغناطیسی در منظومه شمسی ما دم هلیوسفر است، "دم مغناطیسی" هلیوسفر. تنوع شرایط باد خورشیدی، نرخ چرخش سیاره‌ها، رسانایی یونوسفر، و ابعاد فیزیکی فرصتی برجسته برای گسترش درک ما از تأثیر این عوامل بر فرآیندها و ساختارهای دم مغناطیسی فراهم می‌کند.

 نکات برجسته حجمی عبارتند از: p>

•  بحث در مورد اینکه چرا دم مغناطیسی یک مشکل اساسی در فیزیک مغناطیس کره است
• مجموعه منحصر به فرد آموزش در مورد طیف وسیعی از دم مغناطیسی در منظومه شمسی ما
• در بررسی های عمقی در مقایسه فرآیندهای دم مغناطیسی در زمین با سایر ساختارهای دم مغناطیسی موجود در سراسر هلیوسفر

در مجموع، دم مغناطیسی در منظومه شمسی برای اولین بار در یک کتاب یک کتاب را گرد هم می آورد. مجموعه ای از آموزش ها و پیشرفت های فعلی که به انواع مختلف دم مغناطیسی می پردازد. در نتیجه، این کتاب باید برای جامعه وسیعی از دانشمندان فضایی جذاب باشد، و همچنین باید برای اخترشناسانی که به ساختارهای دم مانند فراتر از منظومه شمسی ما نگاه می کنند، جالب باشد.

All magnetized planets in our solar system (Mercury, Earth, Jupiter, Saturn, Uranus, and Neptune) interact strongly with the solar wind and possess well developed magnetotails. It is not only the strongly magnetized planets that have magnetotails. Mars and Venus have no global intrinsic magnetic field, yet they possess induced magnetotails. Comets have magnetotails that are formed by the draping of the interplanetary magnetic field. In the case of planetary  satellites (moons), the magnetotail refers to the wake region behind the satellite in the flow of either the solar wind or the magnetosphere of its parent planet. The largest magnetotail of all in our solar  system  is  the  heliotail,  the  “magnetotail” of  the heliosphere. The variety of solar wind conditions, planetary rotation rates, ionospheric conductivity, and physical dimensions provide an outstanding opportunity to extend our understanding of the influence of these factors on magnetotail processes and structures.

 Volume highlights include:

•  Discussion on why a magnetotail is a fundamental problem of magnetospheric physics
• Unique collection of tutorials on a large range of magnetotails in our solar system
• In-depth reviews comparing magnetotail processes at Earth with other magnetotail structures found throughout the heliosphere

Collectively, Magnetotails in the Solar System brings together for the first time in one book a collection of tutorials and current developments addressing different types of magnetotails. As a result, this book should appeal to a broad community of space scientists, and it should also be of interest to astronomers who are looking at tail-like structures beyond our solar system.