Brecht in Practice: Theatre, Theory and Performance

دیوید بارنت از خوانندگان، دانشجویان و تئاتر سازان دعوت می کند تا در این مطالعه روشن و قابل دسترس درباره نظریه ها و عملکردهای برشت، راه های جدیدی را برای درک و استفاده از برشت کشف کنند. این کتاب تجزیه و تحلیل می‌کند که چگونه ایده‌های برشت می‌توانند در تمرین و اجرا زنده شوند، و نشان می‌دهد که برشت با چه دقتی به دیدگاه خود از یک تئاتر سیاسی مداخله‌گرا پی برده است. به کارگردانی خواننده تشویق می‌شود تا با روش او که به دنبال «سیاسی‌سازی تئاتر» بود، درگیر شود تا از نوآوری‌هایی که او در صحنه‌سازی خود وارد کرده است قدردانی کند. بارنت مثال‌های زیادی از نحوه نمایش ایده‌های برشت ارائه می‌کند، و فصل آخر نگاهی دقیق‌تر به دو نمایشنامه بسیار متفاوت دارد: یکی نوشته برشت و دیگری توسط نمایشنامه‌نویسی که هیچ ارتباطی با برشت به رسمیت شناخته نشده است. بارنت از طریق بازجویی از ظهور مقاومت آرتورو یوی و نزدیکتر پاتریک ماربر می پرسد که چگونه رویکرد برشتی می تواند تولید را زنده و روشن کند.

David Barnett invites readers, students and theatre-makers to discover new ways of apprehending and making use of Brecht in this clear and accessible study of Brecht's theories and practices. The book analyses how Brecht's ideas can come alive in rehearsal and performance, and reveals just how carefully Brecht realized his vision of a politicized, interventionist theatre.
What emerges is a nuanced understanding of Brecht's concepts, his work with actors and his approaches to directing. The reader is encouraged to engage with his method which sought to 'make theatre politically', in order to appreciate the innovations he introduced into his stagecraft. Barnett provides many examples of how Brecht's ideas can be staged, and the final chapter takes a closer look at two very different plays: one written by Brecht and one by a playwright with no acknowledged connection to Brecht. Through an interrogation of The Resistible Rise of Arturo Ui and Patrick Marber's Closer, Barnett asks how a Brechtian approach can enliven and illuminate production.