Pagans and Philosophers: The Problem of Paganism from Augustine to Leibniz

از آغاز قرن پنجم تا آغاز قرن هجدهم، نویسندگان مسیحی مجذوب «مسئله بت‌پرستی» بودند که این کتاب برای اولین بار آن را شناسایی و بررسی می‌کند. چگونه می توان خرد و فضیلت متفکران بزرگ دوران باستان را با این واقعیت که آنها بت پرست بودند و به گمان بسیاری، لعنت شد، سازگار کرد؟ سوالات مرتبط با برخورد با مشرکان معاصر در شمال اروپا، مغولستان، و بعدها، آمریکا و چین مطرح شد.

بت‌پرستان و فیلسوفان به بررسی چگونگی برخورد نویسندگان - فیلسوفان و الهی‌دانان، بلکه شاعرانی مانند دانته، چاسر، و لنگلند و مسافرانی مانند لاس کاساس و ریچی می‌پردازد. مشکل بت پرستی. آگوستین و بوتیوس شرایط آن را تعیین کردند، در حالی که پیتر آبلارد و جان سالزبری از مدافعان اولیه خرد و فضیلت بت پرستی بودند. متکلمان دانشگاهی مانند آکویناس، اسکاتوس، اوکهام، و برادواردین و متفکران بعدی مانند فیچینو، والا، مور، بیل و لایب نیتس این مشکل را عمیقاً بررسی کردند. در همین حال، آلبرت کبیر از بوئتیوس داچیا و دیگران الهام گرفت تا تصوری نسبی‌گرایانه از دانش علمی ایجاد کنند که به معلمان مسیحی اجازه می‌دهد تا ارسطویی وفادار باقی بمانند. در همان زمان، انسان شناسان اولیه مانند جان پیانو کارپینی، جان ماندویل و مونتین انواع دیگری از نسبیت گرایی را در پاسخ به این موضوع توسعه دادند. بت‌پرستان و فیلسوفان، گزارشی جامع و بدیع از فصلی مهم اما نادیده گرفته شده در تاریخ روشنفکری غرب، دیدگاه جدیدی را در مورد کل دوره بین کلاسیک و مدرن ارائه می‌کند. جهان.

From the turn of the fifth century to the beginning of the eighteenth, Christian writers were fascinated and troubled by the "Problem of Paganism," which this book identifies and examines for the first time. How could the wisdom and virtue of the great thinkers of antiquity be reconciled with the fact that they were pagans and, many thought, damned? Related questions were raised by encounters with contemporary pagans in northern Europe, Mongolia, and, later, America and China.

Pagans and Philosophers explores how writers--philosophers and theologians, but also poets such as Dante, Chaucer, and Langland, and travelers such as Las Casas and Ricci--tackled the Problem of Paganism. Augustine and Boethius set its terms, while Peter Abelard and John of Salisbury were important early advocates of pagan wisdom and virtue. University theologians such as Aquinas, Scotus, Ockham, and Bradwardine, and later thinkers such as Ficino, Valla, More, Bayle, and Leibniz, explored the difficulty in depth. Meanwhile, Albert the Great inspired Boethius of Dacia and others to create a relativist conception of scientific knowledge that allowed Christian teachers to remain faithful Aristotelians. At the same time, early anthropologists such as John of Piano Carpini, John Mandeville, and Montaigne developed other sorts of relativism in response to the issue.

A sweeping and original account of an important but neglected chapter in Western intellectual history, Pagans and Philosophers provides a new perspective on nothing less than the entire period between the classical and the modern world.