Watching Shakespeare: A Playgoers’ Guide

این کتابی است که عمدتاً برای علاقه‌مندان به بازی نوشته شده است. با نگاهی دقیق به هجده نمایشنامه، آنتونی داوسون تصمیمات کلیدی را که بازیگران و کارگردانان باید بگیرند، بررسی می کند و نشان می دهد که چگونه تفاسیر متفاوتی از این تصمیمات سرچشمه می گیرد. هدف او این است که مخاطبان را از امکانات متعددی که یک متن شکسپیر فراهم می کند بیشتر آگاه کند و از این رو بهتر بتواند تولیدات خاص را ارزیابی کند. او با استفاده از تصویرسازی‌های مکرر و گسترده از تئاتر مدرن، استدلال می‌کند که تضاد و ناسازگاری خلاقانه از نشانه‌های نمایشنامه‌های شکسپیر هستند و معمولاً تولیدات زمانی بهترین نتیجه را می‌دهند که مخالفت را بپذیرند و برای تعادل تلاش کنند، نه زمانی که خوانش‌های یک‌طرفه را اتخاذ کنند یا عناصری را سرکوب کنند. با مفهوم خاصی تناسب ندارند.

Here is a book written primarily for playgoers. Looking closely at eighteen plays, Anthony Dawson examines key decisions that actors and directors have to make, and shows how different interpretations flow from these decisions. His aim is to make audiences more aware of the multiple possibilities that a Shakespearean text provides, and hence better able to assess particular productions. Using frequent and extensive illustration from the modern theatre, he argues that contradiction and creative inconsistency are marks of Shakespeare's plays and that productions usually work best when they embrace opposition and strive for balance, rather than when they adopt one-sided readings or suppress elements that don't fit a particular concept.